Blogs

Enkele beschouwingen van de stikstofuitspraken van de Afdeling van 1 september 2021 (ECLI:NL:RVS:2021:197, ECLI:NL:RVS:2021:1969 en ECLI:NLRVS:2021:1960)

Groter wordende vraagtekens verenigbaarheid stikstofregistratiesysteem en bouwvrijstelling met het Habitatrichtlijnregime

ABRvS 20 juli 2022, ECLI:NL:RVS:2022:2073

ABRvS 4 augustus 2021, ECLI:NL:RVS:2021:1760, bestemmingsplan "Dennenheuvel 2020", gemeente Bloemendaal

Vislood, de stand van zaken in de rechtspraak begin april 2024.

In deze blog gaan wij in op een aantal voor de mer-praktijk belangwekkende uitspraken. Wij bespreken twee uitspraken van Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (ABRvS 7 juni 2023, ECLI:NL:RVS:2023:2218 en ABRvS 9 november 2022, ECLI:NL:RVS:2022:3216) en één arrest van het van Hof van Justitie EU (HvJ EU 9 maart 2023, ECLI:EU:C:2023:176).

ABRvS 31 mei 2023, ECLI:NL:RVS:2023:2115 (bestemmingsplan “’s-Graveland & Spaanse Polder 2020”, gemeente Schiedam)

In de praktijk kunnen zich situaties voordoen waarin een initiatiefnemer van een project een aanvraag wijzigt nadat de bevoegde autoriteit al een verklaring van geen bedenkingen (vvgb) heeft afgegeven voor het oorspronkelijke plan. In dat geval kunnen er verschillende vragen opkomen, zoals: is er een nieuwe vvgb vereist van de bevoegde autoriteit? Wat is de rol van de bestuursrechter wanneer een dergelijke vvgb wel vereist is, maar geen van de betrokken partijen zich hiervan bewust is? En hoe zit het in dit verband met de relativiteit? In dit blog zal ik ingaan op recente rechtspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State waarin deze vragen worden beantwoord. Daarnaast zal ik kort bespreken of deze rechtspraak ook onder vigeur van de Omgevingswet relevantie blijft behouden.

De “Verordening (EU) 2022/2577 van de Raad van 22 december 2022 tot vaststelling van een kader om de inzet van hernieuwbare energie te versnellen” is van beperkte meerwaarde voor de Nederlandse uitvoerings- en rechtspraktijk.

ABRvS 28 december 2022, ECLI:NL:RVS:2022:3990

Bestemmingsplan dat minder dan 1% van het gemeentelijk grondgebied omvat, ziet op een klein gebied in de zin van de plan-mer-regelgeving; reconstructie autoweg is onder omstandigheden de aanleg van een weg en direct project-mer-plichtig

ABRvS 16 november 2022, ECLI:NL:RVS:2022:3312

ABRvS 2 november 2022, ECLI:NL:RVS:2022:3152

Vz. ABRvS 20 januari 2021, ECLI:NL:RVS:2021:80

(Tussen)uitspraak inzake het tracébesluit A15/A12 Ressen-Oudbroeken (ViA15), ABRvS 20 januari 2021, ECLI:NL:RVS:2021:105 en Logtsebaan, ABRvS 20 januari 2021, ELCI:NL:RVS:2021:71

Wanneer sprake is van een aanvraag om een informele mer-beoordeling, mag die beoordeling in het kader van de beslissing op de aanvraag worden verricht. Voorheen moest de mer-beoordeling al zijn doorlopen wilde een ontvankelijke aanvraag ingediend kunnen worden.

ABRvS 23 december 2020, ECLI:NL:RVS:2020:3071

Op 18 december jl. is de twintigste tranche Besluit uitvoering Crisis- en herstelwet in werking getreden. Daarmee is een mogelijkheid gecreëerd om onder omstandigheden af te kunnen zien van een plan-mer voor plannen waarvoor een passende beoordeling moet worden gemaakt. In deze bijdrage wordt hier nader op ingegaan, waarbij wordt ingezoomd op het bestemmingsplan.

Het al dan niet in een omgevingsvergunning voor een veehouderij kunnen eisen dat een geurbeheersplan wordt opgesteld.

Wetsvoorstel Stikstofreductie en natuurverbetering

ABRvS 18 november 2020, ECLI:NL:RVS:2020:2760 en ABRvS 1 juli 2020, ECLI:NL:RVS:2020:1528

ABRvS 11 november 2020, ECLI:NL:RVS:2020:2706

ABRvS 4 maart 2020, ECLI:NL:RSV:2020:682 en ABRvS 11 maart 2020, ECLI:NL:RVS:2020:741

De Afdeling bestuursrechtspraak heeft vandaag meerdere interessante uitspraken gedaan over het Natura 2000-gebiedsbeschermingsrecht in relatie tot stikstof. Zo heeft de Afdeling overwogen, dat de stikstofcumulatietoets voor een bestemmingsplan niet hoefde te zien op ontwikkelingen die niet door het plan zelf, maar door andere plannen mogelijk zijn gemaakt. Ook heeft de Afdeling een oordeel gegeven over een in een bestemmingsplan opgenomen regeling voor interne saldering. Als in zo’n regeling wordt aangesloten bij het bestaande planologisch toegelaten gebruik, dan hoeft dat niet passend beoordeeld te worden.

Poortgebied Bergsche Heide (Steenbergen), uitbreiding hotel de Harmonie in Giethoorn (Steenwijkerland) en aanleg nieuw dorp Reeve en aanleg van het Reevediep (beiden in Kampen)

Vanwege een wijziging van het Besluit mer gelden er vanaf 7 juli 2017 procedureregels voor de ‘vormvrije’ mer-beoordeling. Omdat de wijziging geen overgangsrecht bevatte, is bij veel lopende bestemmingsplanprocedures geen correcte uitvoering gegeven aan dat gewijzigde Besluit mer. De uitspraak ABRvS 26 september 2018, ECLI:NL:RVS:2018:3131, laat zien dat dat in beginsel niet leidt tot vernietiging van het bestemmingsplan. Verder maakt deze uitspraak duidelijk dat de mer-beoordelingsbeslissing voor een bestemmingsplan naar eigen keuze zowel door de raad als door het college van B&W mag worden genomen. Hierover bestonden in de praktijk nogal eens twijfels.

In het kader van een omgevingsvergunning beperkte milieutoets (OBM) wordt getoetst of het opstellen van een milieueffectrapport nodig is. De uitspraak ABRvS 25 juli 2018, ECLI:NL:RVS:2018:2496, laat zien dat een bevoegd gezag mag oordelen dat een MER nodig is vanwege de (mogelijke) gevolgen van endotoxinen. Dit, terwijl er nog onduidelijkheden zijn over het toetsingskader endotoxinen en de gevolgen daarvan voor de volksgezondheid.

Zandwinning onder water telt niet mee bij het bepalen van de mer-(beoordelings)plicht. Dit volgt uit een uitspraak van de Afdeling van 20 juni 2018, ECLI:NL:RVS:2018:1986.

Op 16 maart 2018 heeft de Afdeling bestuursrechtspraak een voor de grondexploitatiepraktijk een belangrijke uitspraak gedaan (ECLI:NL:RVS:2018:903). De Afdeling heeft daarin voor het eerst en ten principale antwoord gegeven op de vraag hoe de raming van de waarde van gronden in een exploitatieplan moet geschieden voor een zogenoemde, buiten het exploitatieplangebied gelegen,  ‘bovenwijkse voorziening', als die gronden voorafgaand aan de vaststelling van een exploitatieplan zijn verworven. De Afdeling moest daarbij een keuze maken tussen de werkelijke kostenbenadering (bepaling van kosten op grond van het daadwerkelijk voor de gronden betaalde bedrag) en de taxatiebenadering (raming van kosten op grondslag van taxatie ex artikel 6.13 lid 5 Wro). In deze uitgebreid gemotiveerde uitspraak kiest de Afdeling voor de taxatiebenadering.

Voor de beantwoording van de vraag of voor een bestemmingsplan een m.e.r.-(beoordelings)plicht bestaat op grond van artikel 7.2 lid 1 Wet milieubeheer en het Besluit mer, is het van belang van welk referentiekader moet worden uitgegaan. Mag je uitgaan van een planologische vergelijking met het voorgaande bestemmingsplan? Of moet je een vergelijking maken met de (legaal) bestaande feitelijke situatie?